ضرورت کاربست ICT در نظامات اداری کشور و استفاده از آن در ارتقاء عملکرد و خدمت‌رسانی، مسئله‌ای نیست که هزار باره توسط متخصصان و یا مدیران کشور مورد اشاره و تأکید قرار نگرفته باشد. با این حال، متأسفانه عموم فضای اداری کشور از حیث میزان بکارگیری این فناوری (و یا حتی راهبرد) در ابتدائی‌ترین و نازل‌ترین سطوح خود قرار دارد. در اینجا قصد نداریم با ذکر ضرورت‌ها و مزایای اتخاذ این راهبرد و حرکت به سوی دولت الکترونیک قلم‌فرسایی کنیم (چه اینکه در مقالات و سخنرانی‌ها و کتب متعدد تخصصی این بحث، در این رابطه سخن به تفصیل رفته است)، بلکه تنها به برخی از کلان سیاست‌هایی که در این رابطه مفید به نظر می‌رسند، اشاره می‌گردد:
-
تدوین «سیاست‌های کلی نظام در حوزه ICT»، نشان دهنده شدت عزم و نیز جهت‌گیری کلان کشور در این عرصه است؛
-
تدوین تفصیلی از برنامه‌های مرتبط با این حوزه و ذکر آنها در برنامه‌های
پنج‌ساله توسعه؛
- ورود شخص مقام معظم رهبری به این حوزه (مطالبه از مسئولین، شکل‌دهی به انتظارات مردمی، ...)؛
- گفتمان‌سازی نظارت بر نحوه عملکرد دولت در این حوزه، و افزایش سطح انتظارات و مطالبات مردمی از دولت در این راستا (این افزایش سطح انتظارات توسط کلیه رسانه‌ها، نخبگان علمی و سیاسی، ...)؛
- (لطفا پیشنهادات سیاستی خودتان را در قالب نظرات ذکر نمایید)
